Met een hondje

Wat een ouwe hond,’ zegt Max tegen een jonge vrouw die net als hij door het park wandelt. ‘Ja heel oud, hij is al zestien,’ zegt de brunette hondenbezitster, ‘Maar hij is heel lief.’ Max trekt zijn wenkbrauwen op. ‘Lief het zal wel, maar het ouwe kreng stinkt als geen ander,’ denkt hij bij zichzelf. De vrouw die aan de andere kant van de lijn zit, ruikt echter heel lekker, dat heeft Max ook al in de gaten. Ze ziet er ook nog eens heel lekker uit, dus probeert hij het gesprek op gang te houden. ‘Wandel je hier vaak met die ouwe?’ vraagt hij.
‘We wandelen hier bijna iedere dag, en hij heet Max en geen Ouwe,’ antwoordt de brunette.
‘Goh, dat is toevallig, zo heet ik ook,’ zegt Max lachend.
‘Jij hebt dus een hondennaam,’ lacht de brunette op haar beurt.
‘En jij, heb jij ook een hondennaam,’ vraagt Max.
‘Nee, ik heb een kattennaam, ik heet Sheba,’
‘Mooie naam ‘Sheba’, heel apart, maar hij past wel bij je.
‘Max?’
‘Nee, die naam: Sheba. Je ziet er wel uit als een Sheba.’
‘Hoe zien die er dan uit.’
‘Nou, je hebt mooi dik bruin haar en mooie bruine ogen, dat geeft je een oosterse uitstraling. Sheba is toch een oosterse naam?’ Max voelt dat hij goed in vorm is vandaag.
Sheba kijkt Max een tijdje aan, ze kan deze man maar moeilijk peilen, maar ze vindt hem wel sympathiek. ‘Zal ik een eindje met jou en Max oplopen,’ vraagt Max.
‘Ja, gezellig,’antwoordt Sheba en samen stappen ze een rondje door het park. De twee voelen elkaar goed aan en lachen heel wat af tijdens de wandeling. Dan stopt Sheba en ze zegt: ‘Hier woon ik, heb je misschien zin in een kopje koffie, Max?’
Max bedenkt zich geen twee keer: ‘Heerlijk, koffie.’
Eenmaal binnen, waagt Max een kansje. Hij pakt Sheba zachtjes beet en drukt zijn lippen op de hare. Tot zijn gelukkige verbazing zoent Sheba hem vurig terug. ‘Oh, Max, ik ben zo toe aan een goeie beurt. Jij heb toch ook zin?’
‘Zeker schatje, waar is de slaapkamer?’
Onderweg kleden ze zich al haastig uit en met een plof vallen ze op het bed. Max speelt met haar lichtbruine tepels en neemt ze in zijn mond. Voorzichtig bijt hij op de knopjes, die snel stijf worden. Sheba kreunt en haar handen dwalen naar zijn kruis.
‘Zo, die is al lekker hard,’steunt ze, ‘Mag ik even proeven?’
Zonder het antwoord af te wachten bukt ze voorover en probeert Max’ dikke paal in haar mond te verbergen. Dat valt nog niet mee. Max geniet van de mond die zijn pik steeds dieper opneemt. Eventjes vreest hij dat hij het niet meer kan houden en hij pakt haar hoofd beet. Langzaam brengt hij haar gezicht naar het zijne en hij kust haar lang en diep. ‘Hoe wil je het hebben?’ vraagt hij Sheba.
‘Zo,’ zegt ze en ze gaat op handen en knieën op het bed zitten. Max geniet van de aanblik van haar lekkere lijf, haar stevige borsten lijken nog groter als ze zo naar beneden bengelen en haar grote ronde zachte billen laten zijn pik nog harder steigeren.
‘Oh, natuurlijk, op z’n hondjes, dat had ik kunnen raden,’ lacht hij. Max gaat op zijn knieën achter de ronde kont van Sheba zitten en brengt zijn pik in de aanslag. Langzaam zakt hij haar glibberige grotje binnen. Met zijn rechterhand kneedt hij haar zwabberende borsten.
‘Ja, zo vind ik het lekker,’ kreunt Sheba, ‘Lekker diep in mijn kutje … oh Max, Max!’
Max ploegt onverdroten voort en hij heeft niet in de gaten dat die andere Max, de 16-jarige hond, die zijn naam hoorde roepen, de kamer is binnengekomen. Het oude beest kijkt lodderig naar zijn baasje en zijn naamgenoot, die nog steeds volkomen opgaan in de liefdesdaad. De oude Max voelt zich buitengesloten en bedeelt zichzelf een rol toe in de sexact. Hij gaat achter het wippende stel staan en haalt zijn lange natte roze tong door de bilnaad van die andere Max.
‘Oh, wat lekker, maar hoe doe je dat,’ kreunt Max. Als hij zich half omdraait, om te zien wat er precies gaande is, kijkt hij recht in de bloeddoorlopen ogen van de oude hond. Hij slaakt een ijselijke kreet en voelt zijn mannelijkheid direct verslappen.
‘Ga, nou door,’ hijgt Sheba, die niet weet waarom er niet doorgewipt wordt..
‘Sorry schatje, even pauze. Op zijn hondjes vind ik ook lekker, maar met een hondje, dat trek ik niet, hoor!’